Zoals al eerder omschreven, is de precieze definitie van duurzaam toerisme het volgende: ‘Duurzaam toerisme is toerisme in harmonie met natuur, milieu en de locale bevolking op de plek van bestemming.’ Hierbij is beleving dan ook heel belangrijk, veel belangrijker eigenlijk nog dan bij het massatoerisme. Bij massatoerisme komt het er vaak op neer dat een toerist bijvoorbeeld een week op het strand gaat liggen, of twee weken op een camping gaat zitten. Hierbij maakt het in feite niet heel veel uit waar dit strand of deze camping ligt en wat er verder omheen allemaal te doen is, aangezien veel toeristen toch niet van de camping of hun all-inclusive ressort af zullen komen.

Bij duurzaam toerisme ligt de nadruk veel meer op de natuur en ook de locale bevolking en cultuur. Daardoor zijn deze reizen vaak ook veel actiever, er wordt meer gedaan en meer actie ondernomen. De beleving vormt hierbij dan ook een heel belangrijk aspect. Er wordt veel meer geprobeerd om de mensen een unieke, onvergetelijke ervaring te geven. Dit kan bij een duurzame reis ook veel makkelijker omdat de mensen veel meer geïnteresseerd zijn in bijvoorbeeld andere culturen en ook meer van een reis verwachten dan bijvoorbeeld alleen een rondreis door een vreemd land. Ze verwachten een unieke ervaring voorgeschoteld te krijgen en door er veel beleving in te stoppen kan je de mensen dit ook geven.

Denk hierbij bijvoorbeeld aan hele goed geïnformeerde, grappige, tourgidsen die op deze manier de reis mooier kunnen maken dan hij is. Óf denk aan een vakantie waarbij toeristen veel in contact komen met de mensen uit het land zelf, dit zal voor de toerist iets heel nieuws zijn en daardoor zal hij het gevoel krijgen dat er veel meer beleving in de reis zit. Hetzelfde kan gebeuren bij een reis waarbij de (schitterende) natuur van een land centraal staat. Dit zijn allemaal voorbeelden waaruit blijkt dat de combinatie duurzaam toerisme en beleving een combinatie is die vaak voorkomt.